تأثیر حالت و وضعیت زیان‌دیده بر مسؤولیت عامل زیان

در ورود خسارت به زیان‌دیده، گاه به مواردی برخورد می‌کنیم که شرایط فیزیکی، روانی، اجتماعی و اقتصادی زیان‌دیده به‌گونه‌ای است که می‌تواند در ورود یا افزایش خسارت وارده به وی مؤثر باشد؛ در این موارد، این پرسش مطرح می‌شود که آیا عامل ‌زیان می‌تواند برای کاهش بار مسؤولیت خود به این حالات استناد کند و در صورت مثبت بودن پاسخ، تحت چه شرایطی این امر امکان‌پذیر است؟ به نظر می‌رسد، با توجه به تمایل عمومی حاکم بر اغلب نظام‌های حقوقی جهان، بهتر است میان صور حالت و وضعیت زیان‌دیده تفاوت گذاشته شود. همچنین باید به این نتیجه قائل شد که عامل زیان در دو صورت می‌تواند برای رهایی خویش از مسؤولیت به این حالات و شرایط استناد کند. نخست آن‌که، حالت جسمی، روانی و وضعیت اجتماعی و اقتصادی زیان‌دیده سبب ورود خسارت شود؛ به نحوی‌که، اگر زیان‌دیده در این شرایط نمی‌بود، هیچ خسارتی نیز به بار نمی‌آمد. دیگر آن‌که، وضعیت اجتماعی و اقتصادی زیان‌دیده سبب افزایش خسارت شود. با این وجود، در این موارد نیز عمد عامل زیان و یا پیش‌بینی حالت و وضعیت زیان‌دیده توسط شخص عامل، مانع تأثیر‌گذاری این حالت و وضعیت  بر مسؤولیت عامل زیان می‌شود.